6 prawdziwych wydarzeń, które brzmią jak tabloidowa fikcja

#1. Jeden z największych showmanów w historii zmarł w następstwie poślizgnięcia się na skórce od pomarańczy

Bobby Leach zasłynął jako druga osoba w historii, która rzuciła się w dół wodospadu Niagara i upadek ten przeżyła. Mężczyzna dokonał tego, zamknąwszy się w specjalnie do tego celu skonstruowanej stalowej beczce. Taki numer oczywiście musiał go kosztować zdrowie – showman został wyciągnięty z pojemnika w dość opłakanym stanie – miał pogruchotaną szczękę i połamane kości obu kolan. Grunt jednak, że wyszedł z tego żywy.


Bobby pół roku dochodził do siebie w szpitalu, a kiedy go już opuścił, od razu wyruszył w tournee po świecie, aby pokazywać ciekawskim swoją słynną beczkę i opowiadać o numerze, którego był bohaterem. I właśnie podczas jednego z takich spotkań w Nowej Zelandii Leach poślizgnął się na skórce od pomarańczy. Dość pechowo, bo w wyniku tego wypadku biedak złamał sobie gicz. Otwarte uszkodzenie kończyny było na tyle paskudne, że do rany wdała się infekcja i nogę trzeba było amputować. Operacja nie poszła jednak zgodnie z planem i w efekcie komplikacji po niej mężczyzna, któremu niestraszny był upadek na dno wodospadu Niagara, wyzionął ducha.

#2. Pewne wydanie Pisma Świętego nakłaniało jego czytelników do bezeceństw

Nie cudzołóż – tak brzmi jedno z najrzadziej przestrzeganych boskich przykazań. W jednym z wielu wydań tej świętej księgi wdał się jednak mały, acz znaczący błąd, który mocno rozsierdził króla Anglii i Szkocji Karola I. Miało to miejsce w 1631 roku. Dwóch drukarzy – Robert Barker i Martin Lucas – nie zauważyło, że popularny w ich branży chochlik wziął i pożarł „nie” ze słynnego przykazania, przez co teraz boskim rozporządzeniem było bezwstydne cudzołożenie.


Monarcha na wieść o tej wtopie nakazał obu mężczyzn ukarać grzywną w wysokości 300 funtów oraz zarekwirowaniem ich drukarskich licencji. Wszystkie egzemplarze pechowej Biblii zniszczono. No, powiedzmy, prawie wszystkie – jakimś cudem do dzisiejszego dnia ocalało ok. 20 ich kopii.

#3. 60 "grubych ryb" utonęło w latrynie

A oto incydent kałowy z prawdziwego zdarzenia. W 1184 roku grupa wielce poważanych i wpływowych obywateli Świętego Cesarstwa Rzymskiego spotkała się w erfurckim kościele świętego Piotra, aby porozmawiać o sprawach wagi najwyższej. Podczas tego spotkania doszło do dość przykrego wypadku – podłoga świątyni nie wytrzymała ciężaru i zarwała się. Pech chciał, że pod nią znajdował się głęboki zbiornik z szambem, które spływało tam z pobliskich latryn. Niestety, wszyscy mężczyźni mający wątpliwą przyjemność uczestniczenia w tym zgromadzeniu wpadli do gęstego basenu ekskrementów, który to stał się miejscem ich wiecznego spoczynku.

#4. Wilhelm Zdobywca zapewnił uczestnikom swojego pogrzebu iście wybuchową rozrywkę

Wilhelm Zdobywca był królem Normandii i Anglii, który wprowadził rządy twardej, by nie rzec despotycznej, ręki. Za jego czasów Anglicy wesoło nie mieli – wszelkie przywileje przysługiwały normandzkim osadnikom, natomiast prawowici mieszkańcy obarczeni zostali wysokimi podatkami i daninami, często też konfiskowano całe angielskie majątki. Trudno się więc dziwić, że za czasów panowania tego władcy co i rusz wybuchały bunty, które były dość brutalnie tłumione.

Sam Wilhelm był człowiekiem postawnym i wspaniale zbudowanym, jednak pod koniec swego życia bardzo się roztył. Do tego stopnia, że nie był w stanie samodzielnie wsiąść na swego wierzchowca. W tamtym czasie monarcha wdał się w konflikt z królem Francji, co zakończyło się zbrojnym starciem. Podczas oblężenia miasta Mantes w 1087 roku – miasta na granicy normandzko-francuskiej – król spadł z konia i dość poważnie zranił się w nogę. Monarcha nie wylizał się z tych obrażeń i zakończył swój żywot. Infekcja, która doprowadziła go do śmierci, rozpoczęła cały proces dość szybkiego rozkładu ciała mężczyzny.


Kiedy podczas pogrzebu usiłowano zamknąć trumnę z opasłymi zwłokami Wilhelma, któryś z uczestników ceremonii dość mocno nacisnął nabrzmiały, wypełniony gazami brzuch nieboszczyka, doprowadzając do – dosłownie – wybuchnięcia jego (martwej) wysokości. Wszystko to działo się na oczach przerażonych żałobników. Po chwili musieli oni ratować się ucieczką z kaplicy, bo smród był ponoć niewyobrażalny.

#5. Alianci chcieli dokonać hormonalnej korekty płci Adolfa Hitlera

Wiele było planów zamachu na zdrowie Adolfa Hitlera, jednak chyba najbardziej szalonym pomysłem dobrania się do skóry wodza III Rzeszy mogli pochwalić się Brytyjczycy. Okazuje się, że brytyjski wywiad całkiem poważnie rozważał wykorzystanie szpiegów z jego najbliższego kręgu do wzbogacenia diety Führera o końską dawkę... estrogenu. Według ówczesnych badań taka hormonalna „terapia” mogłaby sprawić, że Adolfowi nie tylko wyrosłyby cycki, ale przede wszystkim znacząco zmniejszyłaby poziom jego agresji. Plan ten, jak wiemy, nie został wprowadzony w życie, mimo że pomysł ten wcale nie był taki głupi – estrogen, w porównaniu z truciznami, nie byłby tak łatwy do wykrycia. Kto wie? Może w jakiejś alternatywnej rzeczywistości największy z oprawców ubiegłego wieku nabrał kobiecych kształtów i zakończył wojnę, aby zająć się jodłowaniem i pichceniem bratwurstów.

#6. Tadź Mahal został kiedyś zabudowany bambusem

Tadź Mahal to mauzoleum wzniesione w XVII wieku przez Szahdżahana – piątego władcę muzułmańskiego imperium w Indiach. Monumentalna budowla przetrwała do lat 40. ubiegłego wieku w idealnym stanie. Jednak kiedy pojawiła się groźba bombardowań indyjskich miast przez japońskie i niemieckie samoloty, rząd brytyjski podjął decyzję o zamaskowaniu budynku za pomocą dużej ilości bambusowych kijków. Dzięki temu z powietrza Tadź Mahal wyglądał niczym duży stos drewna o wątpliwej wartości strategicznej. Zachowały się fotografie przedstawiające budowlę z zamaskowaną kopułą, jednak prawdopodobnie udało się w ten sposób potraktować całe mauzoleum.