Wypadek, który wydarzył się podczas przygotowań do startu misji Apollo 1, wstrząsnął nie tylko agencją, ale całą Ameryką. 27 stycznia 1967 roku podczas jednego z testów doszło do pożaru, w którym śmierć poniosła cała znajdująca się wewnątrz modułu dowodzenia załoga. Tego dnia wszystko szło nie po myśli, czego kulminacją stały się wieczorne wydarzenia. Gus Grissom, Ed White i Roger Chaffee zginęli tragicznie, a dokładnych przyczyn pożaru nie udało się ostatecznie ustalić.


Stwierdzenie, że amerykański program kosmiczny stanął w tym momencie pod znakiem zapytania, byłoby dużą przesadą. Faktem jest jednak, że konieczne były zmiany. Techniczne – to oczywiste. Ale także wizerunkowe, bo i w tej kwestii straty były ogromne.

Wtedy po pomoc zwrócono się do Snoopy’ego – a raczej jego twórcy

Charles Schulz nie miał nic przeciwko i tak oto Snoopy stał się dla NASA maskotką bezpieczeństwa.

Dlaczego właśnie Snoopy spośród setek innych kreskówkowych postaci? Z jednej strony – wygląda bardzo sympatycznie. Z drugiej – zawsze marzył o lataniu. Może niekoniecznie od razu w kosmos, ale przecież w gruncie rzeczy to tylko różnica pułapu…


Warto wziąć pod uwagę fakt, że udzielenie zgody na wykorzystanie postaci wymagało też pewnej odwagi ze strony jej twórcy, jako że kreskówka przez cały czas emitowana była w telewizji i powstawały nowe odcinki. Gdyby w planach NASA ponownie coś poszło nie tak, gdyby doszło do kolejnej katastrofy, nie tylko program Apollo byłby skończony. Snoopy – jako nowy symbol bezpieczeństwa – również.

Na szczęście wypadków – przynajmniej na pewien czas – udało się już uniknąć.
W kreskówce pojawiły się motywy kosmicznych wojaży Snoopy’ego, a wizerunek postaci został przeniesiony na metalową przypinkę, która – od 1968 roku – towarzyszyła każdemu astronaucie jako talizman. Po powrocie na Ziemię, przypinki te wręczane były w dowód uznania i wdzięczności pracownikom zaangażowanym w dbanie o bezpieczeństwo misji.

Srebrny Snoopy – nagroda NASA dla zaangażowanych w bezpieczeństwo

Podczas misji Apollo 10 Snoopy był oficjalną maskotką, a uczestnicy lotu (na orbitę okołoksiężycową) głaskali figurkę psiaka przed wejściem na pokład. Ciekawostkę stanowi fakt, że nawet poszczególne moduły statku nazwano wtedy imionami bohaterów kreskówki. Moduł Dowodzenia został oznaczony jako Charlie Brown – kilkuletni chłopiec z kreskówki. Moduł Księżycowy natomiast dostał imię Snoopy’ego.


Po dziś dzień Srebrny Snoopy (Silver Snoopy Award) to nagroda traktowana ze szczególną powagą, a osoba, by mogła zostać do niej nominowana, musi wykazać się szczególnymi osiągnięciami. To sprawia, że co roku Snoopy’ego otrzymuje mniej niż 1% osób zatrudnionych w programie kosmicznym. To również powoduje, że otrzymanie nagrody stanowi ogromną nobilitację.



Oczywiście Snoopy nie był pierwszym psem w kosmosie – niezależnie od tego, jak dosłownie by to traktować, upamiętnienie należy się zupełnie innemu czworonożnemu bohaterowi. Pierwsza była Łajka, wysłana przez przedstawicieli narodu, o którym nie godzi się wspominać. 2-letnia Łajka 3 listopada 1957 roku została wystrzelona na orbitę okołoziemską, stając się pierwszym żywym stworzeniem, które dotarło do tego miejsca. Niestety nie przewidziano opcji, aby Łajka wróciła na Ziemię.