#1. Turecki namiot podparty trzema słupami, Imperium Osmańskie, XVII wiek, zbiory Rüstkammer w Dreźnie

#2. Broń ukryta w Biblii - należała do Francesca Morosiniego, doży weneckiego od 1688 roku. Można było z niej wystrzelić bez otwierania książki - wystarczyło pociągnąć za zakładkę

#3. Wnętrze grobowca królowej Nefertari sprzed 3200 lat. Miejsce to zwane jest czasem "Kaplicą Sykstyńską starożytnego Egiptu" - malunki pokrywają niemal wszystkie powierzchnie grobowca, który uznaje się za najlepiej zachowane miejsce pochówku starożytnego Egiptu

#4. Bawełniano-jedwabne pończochy z 1830 roku

#5. Powóz odkryty niedawno nieopodal Pompejów

Poniżej krótki filmik, na którym widać go z kilku innych ujęć:

#6. Pluton i Prozerpina - barokowa rzeźba Giovanniego Berniniego wykonana z marmuru w latach 1621-22. Rzeźba jest przechowywana w Galerii Borghese w Rzymie. Bernini miał zaledwie 23 lata, kiedy kończył to dzieło

Posąg ma 2,55 m wysokości i przedstawia Plutona, rzymskiego boga świata podziemnego, porywającego Prozerpinę, córkę Ceres. Pluton porywa Prozerpinę do zimnego Hadesu za zgodą jej ojca Jowisza. Porwanie ma miejsce, gdy wybranka Plutona bawi się wraz z towarzyszkami na łące, próbując zerwać piękny kwiat. Ziemia się rozwiera, a Pluton pojawia się na złotym rydwanie. Porywając Prozerpiną do Hadesu, zamierza tam uczynić ją swoją małżonką i władczynią świata podziemnego wraz ze sobą. Zrozpaczona Ceres dziewięć dni i nocy poszukuje córki, aż w końcu poruszony Jowisz wyznaje prawdę. Skutkiem tego Ceres opuszcza Olimp, zabierając ziemi płodność. Zaniepokojony losem głodujących ludzi Jowisz postanawia zainterweniować i zwrócić Prozerpinę matce pod warunkiem, że w świecie podziemnym ta nic nie spożyła. Jednak świadom podstępu Pluton przed odejściem częstuje Prozerpinę owocem granatu. W efekcie Jowisz decyduje, że Prozerpina dziewięć miesięcy w roku będzie spędzała wraz z matką, a trzy z mężem. Prozerpina powracała więc do matki wraz z nastaniem wiosny, a do Hadesu udawała się, gdy zaczynała się zima.

Dynamizm zawarty w tej grupie wyraża się w figurze dziewczyny wyrywającej się z objęć boga. Jej twarz wyraża przerażenie i protest. Bernini skontrastował tu postać młodej, pięknej dziewczyny z postawnym, umięśnionym i brodatym Plutonem, wykonanym celowo z ciemniejszego marmuru. Pluton szybkim krokiem i mocnym chwytem łapie Prozerpinę i unosi jako swój łup. Niewiasta wylewa łzy i modli się do nieba, jej włosy rozwiewa wiatr. Cerber, trójgłowy pies, strażnik Hadesu, szczeka.

#7. Jedna z fajek Stalina. Przedstawia Stalina grającego w szachy z Franklinem D. Rooseveltem i była prezentem od amerykańskiej drużyny szachistów wizytującej ZSRR w 1945 roku

#8. Figurka śmierci trzymającej łuk i strzały, wykonana z drewna gruszy w 1520 r., Niemcy, zbiory Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu

#9. Rękawica "zbroi lwa" należącej do Henryka II Walezjusza, króla Francji, ok. 1550 r.

#10. Kościany amulet Inuitów przedstawiający wydrę, ok. 1870-1880 r.

#11. Marmurowe popiersie cesarza rzymskiego Karakalli, 212 r., zbiory Narodowego Muzeum Archeologicznego w Neapolu

A TUTAJ możecie poczytać o tym, dlaczego Karakalla był jednym z najgorszych rzymskich cesarzy.

#12. Księga magii - zawierająca zaklęcia i okultystyczne diagramy dotyczące 99 imion Boga, Bliski Wschód, 1425 r.

#13. Detal z płaskorzeźby "Zielonego Człowieka", XIII wiek, Archikatedra św. Piotra i św. Jerzego w Bambergu

#14. Japoński toporek z dziurami w kształcie serca, XIV wiek

Co jest szczególnie ciekawe, to właśnie te "serca", które dla ówczesnych Japończyków znaczyły coś innego niż dla nas, Europejczyków. Symbol ten nosi nazwę Inome i przedstawia oko dzika. W swoim podstawowym znaczeniu symbolizuje ono agresję, ale w pozytywnym sensie - jako chęć działania czy gotowość wkroczenia do akcji.

#15. Skrzydła Nike pochodzące z czasów starożytnego Rzymu

#Bonus: Sufit w świątyni bogini Hathor w egipskim mieście Dendera

W poprzednim odcinku: Nikt nie wie, do czego służyły te kule znajdowane setkami w Wielkiej Brytanii